Podstawowe informacje o parze wodnej

  1. Środki ostrożności przy montażu odwadniaczy

     
    1. Przewody po pierwotnej stronie odwadniaczy

 

W tej części omówiono środki ostrożności dotyczące przewodów odprowadzania kondensatu, które są montowanie w głównych przewodach pary, oraz przewodów odprowadzania kondensatu montowanych w urządzeniu.

 

 

  1. Główne przewody pary

 

 

W głównych przewodach pary część pary traci ciepło utajone przez promieniowanie cieplne i ulega ona kondensacji, a w celu usunięcia tego kondensatu często montuje się kilka przewodów odprowadzenia kondensatu (przewody rozgałęzione) w odstępach od 30 m do 50 m.

 

 

Jednak w przeciwieństwie do przykładów urządzenia opisanego poniżej, trudno jest usunąć cały kondensat, ponieważ kondensat przepływający z dużą prędkością, który jest napędzany parą o dużej prędkości i porusza się wraz z nią, musi się w niej zatrzymać. Większość kondensatu zwykle pojawiającego się w głównym przewodzie pary występuje w bardzo małych ilościach, dlatego stosuje się przewód odprowadzania kondensatu o niewielkiej średnicy. Z tego powodu, gdy przewód odprowadzania kondensatu jest podłączony do głównego przewodu pary, zaleca się utworzenie kieszeni wyłapującej kondensat, jak pokazano na rysunku 4.1, zamontowanej w celu zwiększenia wydajności wyłapywania.

 

 

Figure 4.1 Set of condensate collection package.png

 

 

Rysunek 4.1 Kieszeń wyłapująca kondensat

 

 

Jeżeli średnica głównego przewodu pary jest mniejsza niż 100 mm, średnica kieszeni wyłapującej powinna być taka sama jak średnica głównego przewodu pary. Z drugiej strony, jeżeli średnica głównego przewodu pary ma co najmniej 100 mm, kieszeń wyłapująca powinna mieć średnicę równą co najmniej połowie średnicy głównego przewodu pary. Ponadto ponieważ dno kieszeni wyłapującej kondensat zbiera zanieczyszczenia, wylot kondensatu powinien znajdować się nieco powyżej dna kieszeni.

 

 

  1. Indywidualne odprowadzanie kondensatu

 

 

Indywidualne odprowadzanie kondensatu odnosi się do systemu odwadniania, w którym na każdym przewodzie odprowadzania kondensatu zamontowano jeden odwadniacz, jak pokazano na rysunku 4.2.

 

 

Figure 4.2 Individual trapping.png

 

 

Rysunek 4.2 Indywidualne odprowadzanie kondensatu

 

 

Przeciwieństwem tego systemu jest odprowadzanie kondensatu, w którym przewody odprowadzające wielu jednostek są połączone z jednym odwadniaczem zamontowanym na wspólnym przewodzie odprowadzania kondensatu. Ten system nazywany jest centralnym odprowadzaniem kondensatu. (Rysunek 4.3)

 

 

Figure 4.3 Group Trapping.png

 

 

Rysunek 4.3 Centralne odprowadzanie kondensatu

 

 

Centralne odprowadzanie kondensatu jest często pokazywane na szkoleniach dotyczących odwadniaczy jako typowy przykład niewłaściwego odprowadzania kondensatu. Problemy spowodowane centralnym odprowadzaniem kondensatu pokazano na rysunkach 4.4 i 4.5.

 

 

Figure 4.4 Equipments under different pressures.png

 

 

Rysunek 4.4 Urządzenia pracujące pod różnym ciśnieniem

 

 

Rysunek 4.4 przedstawia nieprawidłową konfigurację, w której jeden odwadniacz jest używany do odprowadzenia kondensatu z dwóch urządzeń pracujących pod różnym ciśnieniem. Ciśnienie w urządzeniu B jest wyższe niż w urządzeniu A, dlatego wytworzony kondensat bez problemu wpływa do odwadniacza. Z drugiej strony wysokie ciśnienie w urządzeniu B uniemożliwia otwarcie zaworu zwrotnego po stronie urządzenia A, blokując w ten sposób odprowadzanie kondensatu z urządzenia A.

 

 

Figure 4.5 Equipments under the same pressure.png

 

 

Rysunek 4.5 Urządzenia pracujące pod takim samym ciśnieniem

 

 

Rysunek 4.5 przedstawia przypadek, w którym urządzenia pracują pod takim samym ciśnieniem. Zakłada się, że urządzenie B pracuje prawidłowo, a w jego wnętrzu osiągana jest zadana temperatura. Jeśli urządzenie A zostanie uruchomione w tych warunkach, wytworzy znacznie więcej kondensatu niż urządzenie B, ponieważ w jego wnętrzu jest niższa temperatura. W miarę skraplania się większej ilości pary ciśnienie spada, co powoduje przepływ pary z urządzenia B. Urządzenie A będzie musiało odeprzeć tę parę i odprowadzać kondensat.

 

 

W ten sposób centralne odprowadzanie kondensatu może uniemożliwić jego płynne odprowadzanie i negatywnie wpłynąć na wydajność urządzeń. Ta konfiguracja wymaga mniejszej liczby odwadniaczy, ale taki montaż świadczy o braku wiedzy w zakresie odprowadzania kondensatu. Ważne jest, aby zrozumieć zasadność indywidualnego odprowadzania kondensatu.

 

 

  1. Pozycja montażowa odwadniacza

     

    Zasadniczo zaleca się, aby w przypadku montażu odwadniaczy na przewodzie odprowadzania kondensatu miało to miejsce jak najbliżej urządzenia. Im dalej od urządzenia znajduje się odwadniacz, tym bardziej prawdopodobne jest, że pomiędzy odwadniaczem a urządzeniem dojdzie do zablokowania pary. Odwadniacz powinien być również zamontowany w najniższym punkcie jednostki wytwarzającej kondensat, na przykład w najniższym punkcie przewodu wymiany ciepła w urządzeniu do wymiany ciepła lub poniżej tego przewodu. (Patrz rysunek 4.6).

     

    W przypadku konieczności zamontowania odwadniacza w wyższym punkcie, jak pokazano na rysunku 4.7, należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

    • ● Zamontowanie osprzętu mieszającego umożliwiającego zamknięcie wodne.

      ● Wykorzystanie przewodu krótszego niż przewód pionowy.

       

      Figure 4.6 Correct installation position.png

       

      Rysunek 4.6 Prawidłowa pozycja montażowa odwadniacza

       

      Figure 4.7 the case of using lift fitting.png

 

 

Rysunek 4.7 Montaż osprzętu mieszającego

 

 

Powód użycia zamknięcia wodnego:

 

Gdy odwadniacz zakończy odprowadzanie kondensatu, para wpływa i zamyka zawór, ale wówczas przewód rozruchowy jest wypełniony parą. Ostatecznie kondensat jest ponownie wytwarzany, ale jeśli utworzy się zamknięcie wodne, gdy para w przewodzie rozruchowym skrapla się i ciśnienie w nim spada, kondensat natychmiast dostaje się do przewodu i jest szybko odprowadzany przez odwadniacz.

Z drugiej strony, jeśli nie ma zamknięcia wodnego, gdy para w przewodzie rozruchowym skrapla się i ciśnienie spada, nowa para wchodzi do przewodu rozruchowego przed kondensatem. Ilość kondensatu wzrasta, a odprowadzenie kondensatu czeka, aż para w przewodzie ulegnie skropleniu. W ten sposób chwilowe zablokowanie pary ma miejsce zawsze, gdy odwadniacz rozpoczyna pracę w przewodzie, ale jeśli istnieje zamknięcie wodne, para zostanie odblokowana w krótkim czasie. Jeśli średnicę przewodu pionowego można zmniejszyć jeszcze bardziej, czas odblokowania ulegnie dalszemu skróceniu.

 

Figure 4.8 cylinder dryer.png

 

 

Rysunek 4.8 Osuszacz bębnowy

 

 

Poniżej przedstawiono przykład urządzenia, w którym odwadniacze zostały zamontowane wyżej niż generator kondensatu. W obu przypadkach jeden koniec przewodu syfonu jest zanurzony w generatorze kondensatu, a kondensat jest kierowany do odwadniacza przez czopy.

 

 

 

Figure 4.9 Jacket.png

 

 

 

Rysunek 4.9 Podwójny kocioł obrotowy